Bozdoğan ilçesinde yaşayan 66 yaşındaki Ercan Güneşoğlu topladığı ham derileri adeta bir sanat yapıtına dönüştürüyor. İlkokuldan sonra çırak olarak başladığı mesleğini yaklaşık 44 yıldır usta olarak devam ettiren ve şahsa özel deri mont üretimi yapan Güneşoğlu, topladığı ham derileri işletip, vatandaşların taleplerine nazaran deri ceket dikiyor.

Mesleğinin son temsilcilerinden olduğunu söz eden Güneşoğlu, Aydın’dan İzmir’e kadar bu işi, ölçüye nazaran kesip diken ustanın kalmadığını söyledi.

Ham derileri ustalığı ile birleştiren Güneşoğlu, aldığı ölçüleri küçük dükkanında kalıplara uygun ve zayiat vermeden keserek deri mont olarak dikiyor.

Her işi kendisinin yaptığını ve ustalığını devredeceği kimsenin olmadığını tabir eden Güneşoğlu, “1979 yılında askere gittim 81 yılında geldim. Dükkanı açtım. 81’den bu yana bu işi yapıyorum. Kendimiz ölçüyü alıyoruz. Ölçüye nazaran kesiyoruz, dikiyoruz. Her işi kendimiz yapıyoruz şu anda. Kurbanda ham deri alıyoruz. Onları götürüyoruz, işletiyoruz. Uşak’ta işleniyor, İzmir’de boyanıyor. Geliyor, biz burada kesiyoruz, dikiyoruz ölçüye nazaran. Adam şişman olmuş, zayıf olmuş hiç sorun değil. Ölçüsüne nazaran kıymetlendiriyoruz, dikiyoruz onları. Bir usta olarak bir ben kaldım yetiştirdiğimiz çıraklar İzmir’e, İstanbul’a gittiler. Benden öteki yapan yok. Ben kapattığım vakit dükkanı bu iş bitti yani. Ardı yok, gelen yok. Buradan İzmir’e kadar bu işi kesip ölçüye nazaran kesip diken yok bizden öteki. Biz kapattık mı bu iş bitti üzere yani. Çırak yetişti de İzmir’e, İstanbul’a gittiler. Bizim burda kalan yok, bizden diğer yapan yok. Kalmadı yani. Oğlanı yetiştirdik ancak o da diğer işlere heveslendi” dedi.

Esnafın en büyük probleminin çırak bulamamak olduğunu söz eden Güneşoğlu, “Şimdi okulların yükselmesinden ötürü çırak gelmiyor, yetişmiyor yani. Bir bizde değil, hiçbir yerde yok. O yüzden bu esnaflık sıkıntı yani. Esnafın en büyük sorunu çırak bulamamak. İlkokuldan çıktım bu işe girdim. Hala da bu işi yapıyorum işte. Çıraktık kalfa olduk, usta olduk. Eğitici evrakımız de var bizim. Usta öğretici evrakımız de var ancak çırak yok. Yani o yüzden gidişat güç. Nitekim çok sıkıntı. Yani artık bu sattığımız ceketlerin de biz kapattıktan sonra onun tamiratını yapacak olan da yok. Tamirat olması gerekiyor tabi. Biz yapıyoruz lakin biz kaç sene daha devam edeceğiz bilmiyoruz tabi. Emekliyim ben ancak tekrar de çalışıyoruz. Hobi olarak çalışıyoruz” dedi.