Jo, 50 yaşlarının başında, daima yorgunluk, mide bulantısı, kabızlık ve beyin sisi üzere semptomlar yaşamaya başladı. Başta bu semptomları menopozla ilişkilendiren Jo, ailesinin ve arkadaşlarının da dayanağıyla, olağan bir ömür usulü değişikliği yapmaya karar verdi. Fakat yorgunluk devam ediyordu. Tabibe başvurduğunda yapılan kan testleri olağan çıkınca, semptomlarının abartıldığını düşündü.

Bir müddet sonra, pratisyen doktorunu değiştiren Jo, bayan sıhhati ve menopoz konusunda uzmanlaşmış bir doktora gitti. Bu doktor, semptomlarının menopozla ilgili olduğuna kanaat getirerek hormon tedavisi başlattı. Lakin Jo’nun hissettiği yorgunluk ve ateş basmaları geçmek bilmedi.

Yaklaşık iki yıl sonra, Jo’nun durumu, sessiz bir pazartesi günü, ani bir karın ağrısı ile değişti. Acil servise başvurduğunda yapılan taramalarda, tabipler pankreasında büyük bir kitle keşfetti. Kısa bir müddet sonra Jo’ya nöroendokrin kanseri (NET) teşhisi kondu. Bu kanser tipi, bedendeki hormon üreten nöroendokrin hücrelerden kaynaklanan ve çoklukla geç teşhis edilen ender bir hastalıktır.

Jo, bu teşhisi öğrendiğinde, hayatının ne kadar ansızın değiştiğini anlatıyor: “Her şeyin olağan olduğunu düşündüğünüz bir anda, kendinizi dördüncü evrede, ameliyat edilemez bir kanser hastası olarak bulmak gerçeküstü bir tecrübe.”

Nöroendokrin kanserler, sindirim sistemi, akciğerler ve pankreas üzere organlarda gelişebilir. Lakin, semptomları çoklukla daha yaygın hastalıkların belirtileriyle karışır. Bu kanser tipi her yıl 6.000 yeni olaya yol açıyor ve erken teşhis edilmediğinde hastaların büyük bir kısmı dördüncü evreye ulaşmış oluyor.

Jo ve Pat Meehan üzere hastalar, hakikat teşhisi alana kadar yıllarca semptomlarının farkına varamadılar. Pat, başlangıçta daima mide-bağırsak sıkıntıları ve düşük demir düzeyleri nedeniyle doktora başvurmuştu. Lakin yıllarca yanlış teşhis ve tedaviyle karşılaştı. Sonunda kapsül gastroskopi sayesinde Pat’e de nöroendokrin kanseri teşhisi kondu.

Cummins, erken teşhis edilirse nöroendokrin kanserlerinin metastaz yapmadan evvel tedavi edilebileceğini vurguluyor. Lakin bu kanser çeşidinin sinsi tabiatı, tanıyı zorlaştırıyor. NECA, bu mevzuda farkındalık yaratmak için çeşitli kampanyalar düzenliyor.

Jo’nun ve Pat’in tecrübelerinden çıkarılacak kıymetli ders, sıhhat sıkıntılarıyla ilgili olarak içgüdülere güvenmenin kıymetidir. Jo, “Kadınlar bedenimizi tanırız. Bir şeyler yolunda gitmediğinde bunu hissederiz. Çözülmeyen semptomlarla karşılaşırsanız, zorlamaya devam edin. Tarama isteyin ve daha fazla test yapılmasını talep edin,” diyor.

Nöroendokrin kanser üzere az hastalıkların erken teşhisinin hayati değeri vardır. Bu kanser tipi, teşhis konulmadan evvel hastaları yıllarca yanlış yönlendirebilir ve bu da tedavi seçeneklerini sınırlayabilir. Erken teşhis, hayat kalitesini arttırabilir ve daha fazla tedavi seçeneği sunabilir.